قهوه و تیروئید دو کلمه حیاتی برای افرادی می باشند که از یک طرف عاشق قهوه اند و از سمت دیگر برای این بیماری دارو مصرف می کنند. اگر مبتلا به پرکاری تیروئید هستید، خوردن قهوه می تواند علائم تیروئید شما را بدتر کند زیرا دارای اثر تحریک کننده می باشد. ممکن است خودتان هم متوجه شوید که کافئین ضربان قلب نامنظم، فشار خون بالا و اسهال را بدتر می کند.
طبق مطالعه ای که در مجله تخصصی تیروئید (Thyroid) انجام شده است، مشخص شد که کافئین جذب جایگزینی هورمون تیروئید را مسدود می کند. دکتر لی می گوید: “افرادی که داروهای تیروئیدی خود را با قهوه صبحانه خود مصرف می کردند، سطوح غیرقابل کنترل تیروئید داشتند و ما نمی توانیم دلیل آن را بفهمیم.”
کافئین به عنوان محرک سیستم عصبی مرکزی عمل می کند، اما اثرات آن فراتر از ذهن است. در حال حاضر، مطالعات درباره اینکه چقدر کافئین تیروئید را تغییر می دهد، قطعی نیست. تحقیقات نشان می دهد که کافئین می تواند با افزایش استفاده از چربی، متابولیسم را به طور موقت افزایش دهد.
تیروئید مسئول تنظیم فرآیندهای متابولیک در بدن است. از آنجا که کافئین می تواند متابولیسم یا همان سوخت و ساز بدن را افزایش دهد، ممکن است غده تیروئید در صورت وجود کافئین در تنظیم سیستم شما مشمول مالیات شود و بیش از میزان تعادل فعالیت داشته باشد.
تداخل قهوه و تیروئید
بسیاری از مردم می خواهند قبل از رفتن به محل کار یا شروع روز، یک فنجان قهوه بنوشند، اما اگر این کار را قبل یا در عرض یک ساعت پس از مصرف لووتیروکسین (L-T4) انجام دهید، زیرا ممکن است کاهش جذب دارو را تجربه کنید که باعث می شود اثر آن کمتر شود.
اگر یک داروی تیروئید را به درستی مصرف کنید، احتمالاً دارای اثرات ثابتی خواهد بود. در مورد قهوه، نوشیدن بیش از حد نزدیک آن به زمان مصرف دارو می تواند باعث ایجاد نوسان در سطح و علائم هورمون تیروئید و همچنین مشکل در تنظیم دوز L-T4 شود.
به طور کلی، توصیه می شود قرص های تیروئید خود را صبح با معده خالی و یا یک ساعت قبل از غذا مصرف کنید. این امر هم برای شکل عمومی لووتیروکسین و هم برای Synthroid Levoxyl Tirosint و Unithyroid صدق می کند.
با این حال، ممکن است بتوانید آن را با معده خالی عصر و حداقل سه تا چهار ساعت پس از صرف غذا استفاده کنید، مطالعه ای در سال 2010 نشان داد که این روش نیز به اندازه مصرف صبح موثر می باشد.
جذب کافئین و لووتیروکسین
کافئین می تواند باعث افزایش تحرک روده یا حرکت روده شود و همچنین ممکن است باعث افزایش مقدار مایعی شود که از بدن شما به روده شما جریان می یابد، که منجر به شل شدن مدفوع می شود.
هر دوی اینها می تواند باعث شود که داروی خوراکی شما به سرعت از روده عبور کند. در حقیقت، برخی از داروها ممکن است به سرعت و از طریق مدفوع دفع شوند، قبل از اینکه فرصتی برای جذب در سیستم شما ایجاد شود. با جذب کمتر، اثر دارو کمتر شده که خطر ابتلا به علائم کم کاری تیروئید را افزایش می دهد.
محققان دریافته اند برای بیمارانی که قرص لووتیروکسین مصرف می کنند، نوشیدن قهوه در مدت یک ساعت پس از مصرف داروهای تیروئید، جذب آن را تحت تأثیر قرار می دهد. به همین دلیل است که متخصصان توصیه می کنند حداقل 60 دقیقه پس از مصرف لووتیروکسین برای نوشیدن قهوه خود صبر کنید.
این کاهش جذب می تواند هنگام نوشیدن قهوه، چای کافئین دار، کاکائو داغ یا نوشابه های کافئین دار قبل یا مدت کوتاهی پس از مصرف L-T4 رخ دهد، اگرچه بیشتر با قهوه مورد مطالعه قرار گرفته است.
اشتباهات رایج هنگام مصرف داروهای تیروئیدی
تیروسینت یک فرم ژل نرم از L-T4 و Tirosint-Sol فرم مایع آن می باشد که این فرم از داروها سریعتر از فرمول های استاندارد جذب بدن می شوند. فرم ژل و مایع L-T4 عمدتا برای افرادی طراحی شده است که مشکلات گوارشی و جذب یا مشکلات آلرژی دارند.
مطالعات نشان داده است که می توانید این فرم های مایع از دارو را همزمان با قهوه خود و بدون تأثیر منفی بر جذب یا سطح هورمون تیروئید مصرف کنید.
تغییر نسخه تیروئید به مارک دیگر که قبلاً از آن استفاده نکرده اید، به طور کلی توصیه نمی شود، زیرا می تواند سطح هورمون شما را دچار نوسان کند. با این حال، اگر هنگام مصرف L-T4 با جذب یا سطوح هورمون تیروئید ناسازگار مشکل دارید، تغییر فرم دارو ممکن است راه حل مناسب باشد.
می توانید با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا فرم مایع یا ژل برای شما مناسب می باشد. در صورت تغییر دارو، مطمئن شوید که داروهای خود را طبق دستورالعمل مصرف کرده و هرگونه آزمایش خون را که پزشک تجویز می کند دنبال کنید تا از دوز مناسب دارو اطمینان حاصل کنید.
چه غذاهایی با داروهای تیروئید تداخل دارند؟
علاوه بر قهوه، برخی از غذاها، مکمل ها و داروها نیز می توانند بر نحوه عملکرد Synthroid (لووتیروکسین) تأثیر بگذارند و آن را کم اثر کنند. اینها عبارتند از:غذاهای حاوی سویا و کنجاله پنبه دانه
- گردو
- فیبر رژیمی
- آب گریپ فروت
- مکمل های آهن و مولتی ویتامین با آهن
- مکمل کلسیم و مولتی ویتامین همراه با کلسیم
- آنتی اسیدها
به نظر می رسد مصرف قهوه و کاهش میزان جذب برای L-T4 مسئله ای مهم تر می باشد و در مورد سایر داروهای تیروئیدی مانند ترکیب تیروکسین (T3) و تری یدوتیرونین (T3) یا داروهای ضد تیروئید مشاهده نشده است. قهوه و سایر اشکال کافئین با عملکرد هورمون تیروئید افراد سالم، تداخل ندارند یا شانس ابتلا به بیماری تیروئید را افزایش یا کاهش نمی دهند.
همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که غذاهای غنی از فیبر، مکمل های کلسیم مانند کربنات کلسیم، و مکمل های آهن مانند سولفات آهن می تواند در جذب داروهای تیروئید شما اختلال ایجاد کند و این اثر می تواند بیش از یک ساعت طول بکشد.
- حتماً با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید تا هیچ گونه ویتامین یا مکمل را طبق برنامه ای که مانع دریافت دوز کامل داروهای تیروئید می شود، مصرف نکنید.
مصرف قهوه و خطر ابتلا به سرطان تیروئید
بررسی سیستماتیک و متاآنالیز موضوع تاثیر قهوه بر خطر سرطان، عنوان مقاله ای علمی در مرکز معتبر پزشکی PMC آمریکا می باشد که در سال 2017 میلادی منتشر شده است و متن اصلی آن را از منبع شماره 2 می توانید مطالعه نمایید.
ارتباط معکوس بین مصرف قهوه و خطر ابتلا به چندین سرطان گزارش شده است. با این حال ارتباط بین قهوه و سرطان تیروئید هنوز هم بحث برانگیز می باشد. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین مصرف قهوه و خطر ابتلا به سرطان تیروئید از طریق مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام شده است.
در این کار ابتدا مطالعات منتشر شده از PubMed Embase Cochrane Central و لیست مرجع مقالات بازیابی شده مورد بررسی قرار گرفته اند. نسبت شانس خلاصه (OR) برای ارتباط بین مصرف قهوه از بالاترین تا کمترین میران مصرف طبقه بندی شده است و خطر سرطان تیروئید با استفاده از یک مدل اثرات ثابت محاسبه شده است.
تجزیه و تحلیل زیر گروه ها با طراحی مطالعه، موقعیت جغرافیایی، منبع کنترل و متغیرهای تنظیم شده انجام شده اند. در مجموع 1039 مورد سرطان تیروئید و 220816 گروه کنترل از پنج مطالعه موردی شناسایی شده اند.
بر اساس نتایج متاآنالیز، ارتباط معناداری بین مصرف قهوه و تیروئید و خطر سرطان وجود نداشته است. این یافته ها به دلیل جهت گیری های احتمالی و متغیرهای گیج کننده، لازم است که با احتیاط تفسیر شوند. برای تأیید این نتایج، نیاز به انجام مطالعات آینده نگر و با حضور تعداد بیشتری از موارد لازم است.
منابع: